Играш се са мојим болом
Φοβάμαι όπως λένε θα τελειώσει
κάποτε θα μας προδώσει
αυτό που έχουμε...
Φοβάμαι πως πονάει μια αγάπη
μα μπορεί να είναι απάτη
αυτό που ζήσαμε...
Αν με ψέμα με κερνάς
αν στα μάτια με κοιτάς,
και αν μου κάνεις τα χατίρια κάθε βράδυ..
Αν το χέρι μου κρατάς
αν στα ψεύτικα φιλάς κι αν νομίζεις
πως κοιμάμαι στο σκοτάδι...
Παίζεις με τον πόνο μου
και μ’ αφήνεις μόνο μου
πες μου, πως σκοτείνιασε η μέρα..
Παίζεις με τον πόνο μου
και μ’ αφήνεις μόνο μου
πες μου, πως να ζω χωρίς εσένα...
Φοβάμαι κάθε μέρα που περνάει
σαν γυαλί η αγάπη σπάει
πριν τη ραγίσουμε..
Αν με ψέμα με κερνάς
αν στα μάτια με κοιτάς
κι αν μου κάνεις τα χατίρια κάθε βράδυ..
Αν το χέρι μου κρατάς,
αν στα ψεύτικα φιλάς
κι αν νομίζεις πως κοιμάμαι στο σκοτάδι..
Παίζεις με τον πόνο μου
και μ’ αφήνεις μόνο μου
πες μου, πως σκοτείνιασε η μέρα..
Παίζεις με τον πόνο μου
και μ’ αφήνεις μόνο μου
πες μου, πως να ζω χωρίς εσένα...
Плашим се, како кажу, да ће се завршити,
једном ће нас издати
ово што имамо...
Плашим се, како боли љубав,
али можда је лаж
ово што живимо...
Ако ме чашћаваш лажима
ако ме гледаш у очи,
и ако ми чиниш услугу свако вече..
Ако ме за руку држиш,
ако ме лажно љубиш и ако мислиш
да спавам у мраку...
Играш се са мојим болим
и остављаш ме самог
реци ми, како се дан помрачио...
Играш се са мојим болом
и остављаш ме самог,
реци ми како да живим без тебе...
Плашим се сваког дана који пролази
као стакло се љубав ломи
пре него што је разбијемо...
Ако ме чашћаваш лажима
ако ме гледаш у очи,
и ако ми чиниш услугу свако вече..
Ако ме за руку држиш,
ако ме лажно љубиш и ако мислиш
да спавам у мраку...
Играш се са мојим болим
и остављаш ме самог
реци ми, како се дан помрачио...
Играш се са мојим болом
и остављаш ме самог,
реци ми како да живим без тебе...
Thalia011, Katarina © 21.03.2009