Lance une échelle à la lune

Νύχτα έριξες ξανά τα δίχτυα πάνω μου βαριά
νύχτα με κρατάς κρυμμένο από τη χαρά
νύχτα μάγισσα σκληρή γίνε απόψε τρυφερή
νύχτα πες μου τι να κάνω δε με συγχωρεί

Ρίξε μια σκάλα στο φεγγάρι ν’ ανεβώ
όλα τ’ αστέρια σου ν’ ανάψεις για να δω
να ξεμακραίνει να μικραίνει
να χαθεί στα σκοτεινά
ότι με κόβει με πληγώνει με πονά

Ρίξε μια σκάλα στο φεγγάρι ν’ ανεβώ
όλα τ’ αστέρια σου ν’ ανάψεις για να δω
πού έχει πάει πού γυρνάει
θέλω απόψε να τη βρω
να της μιλήσω να της πω την αγαπώ

Νύχτα είμαι μοναχός και δεν έχεις ένα φως
νύχτα η ζωή μπροστά μου
δρόμος σκοτεινός
νύχτα που με ξενυχτάς
που με σέρνεις που με πας
νύχτα εδώ κανείς δε μένει άδικα χτυπάς


Ô nuit, tu as encore jeté de lourds filets au dessus de moi
Ô nuit, tu me soustrais à la joie
Ô nuit, cruelle sorcière, deviens tendre ce soir
Ô nuit, dis moi ce que je dois faire, elle ne me pardonne pas

Lance une échelle à la lune pour que je monte
Allume toutes tes étoiles pour que je voie
Qu'elle part, qu'elle dépérit
Qu'elle se perd dans les ténèbres
Quand elle me déchire, me blesse, me fait mal.

Lance une échelle à la lune pour que je monte
Allume toutes tes étoiles pour que je voie
Où elle est partie, où elle revient
Ce soir je veux la trouver
Pour lui parler, pour lui dire que je l'aime

Ô nuit je suis seul et tu n'as pas de lumière
La vie devant moi c'est la nuit
Chemin de ténèbres
Nuit toi qui me gardes éveillé
Où me traînes tu, où m'emmènes tu ?
Ô nuit, ici personne ne reste, tu frappes vainement

www.projethomere.com © 21.03.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info