Üzülmüş ay ışığında
Απ’ τη ζωή μου περνά η χαρά πάντα βιαστική τρέχει σαν σφαίρα χτυπάει και μετά μένει μια πληγή Τώρα που φεύγεις αφήνεις και εσύ τ’ άστρα μου σβηστά και την καρδιά σπαραγμένη μισή γι’ άλλη μια φορά Άσε για μένα τα χαμένα ζάρια και χαρτιά να ρίχνει η ζωή σε φεγγάρια λυπημένα έχω γεννηθεί άσε για μένα τα χαμένα ζάρια και χαρτιά να ρίχνει η ζωή σε φεγγάρια λυπημένα έχω γεννηθεί Όταν η λύπη κοντά μου γυρνά μέσα στη σιωπή μ’ ένα τραγούδι με παίρνει αγκαλιά με παρηγορεί		Hayatımdan mutluluk geçiyor Hep çabucak Kurşun gibi koşuyor ve çarpıyor sonra, Bir yara kalıyor Şimdi nereye gidiyorsun ve bırakıyorsun sen de… Yıldızım söndü Ve kalbim paramparça ve yarım bir halde, Başka bir sefer için,, Bırak bana kaybolmuş Zarları ve kağıtları fırlatsın hayat Üzgün ay ışığında Doğmuşum ben Bırak bana kaybolmuş Zarları ve kağıtları fırlatsın hayat Üzgün bir ay ışığında Doğmuşum ben Üzüntü bana döndüğü zaman Sessizliğin içinde Bir şarkıyla beni kucaklıyor Ve beni teselli ediyor..
onurozdemir © 21.03.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info