Üzülmüş ay ışığında

Απ’ τη ζωή μου περνά η χαρά
πάντα βιαστική
τρέχει σαν σφαίρα χτυπάει και μετά
μένει μια πληγή

Τώρα που φεύγεις αφήνεις και εσύ
τ’ άστρα μου σβηστά
και την καρδιά σπαραγμένη μισή
γι’ άλλη μια φορά

Άσε για μένα τα χαμένα
ζάρια και χαρτιά να ρίχνει η ζωή
σε φεγγάρια λυπημένα
έχω γεννηθεί
άσε για μένα τα χαμένα
ζάρια και χαρτιά να ρίχνει η ζωή
σε φεγγάρια λυπημένα
έχω γεννηθεί

Όταν η λύπη κοντά μου γυρνά
μέσα στη σιωπή
μ’ ένα τραγούδι με παίρνει αγκαλιά
με παρηγορεί


Hayatımdan mutluluk geçiyor
Hep çabucak
Kurşun gibi koşuyor ve çarpıyor sonra,
Bir yara kalıyor

Şimdi nereye gidiyorsun ve bırakıyorsun sen de…
Yıldızım söndü
Ve kalbim paramparça ve yarım bir halde,
Başka bir sefer için,,

Bırak bana kaybolmuş
Zarları ve kağıtları fırlatsın hayat
Üzgün ay ışığında
Doğmuşum ben
Bırak bana kaybolmuş
Zarları ve kağıtları fırlatsın hayat
Üzgün bir ay ışığında
Doğmuşum ben

Üzüntü bana döndüğü zaman
Sessizliğin içinde
Bir şarkıyla beni kucaklıyor
Ve beni teselli ediyor..

onurozdemir © 21.03.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info