Silencio

Παλιά φωτογραφία
στην άδεια παραλία
σιωπή.

Κοιτάζω απ’ το μπαλκόνι
το δρόμο που θολώνει
η βροχή.

Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες.
Βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό.

Λένε πως μας άφηνες στα κύματα
φυλαχτά και μηνύματα.
Τα βρήκανε τα πουλιά και χαθήκανε
ξαφνικά.

Η πόλη σαν καράβι
τα φώτα της ανάβει
γιορτή.

Θυμάμαι που γελούσες
να μείνω μου ζητούσες
παιδί.

Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες.
Βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό.

Λένε πως μας άφηνες στα κύματα
φυλαχτά και μηνύματα.
Τα βρήκανε τα πουλιά και χαθήκανε
ξαφνικά.


Una fotografía vieja
de una playa desierta
en silencio

Desde el balcón estoy mirando
la calle desenfocándose
por la lluvia

Dicen que sobre el país donde naufragaste
reinan las brujas
Que se hunden al fondo y que te sacan
a la superficie

Dicen que seguías dejándonos
amuletos y mensajes sobre las ondas
Los hallaron los niños y desaparecieron
bruscamente

La ciudad se enciende las luces
como un barco
Una fiesta hay…

Me acuerdo de ti riéndote
pidiéndome que me quedase
niño para siempre

Dicen que sobre el país donde naufragaste
reinan las brujas
Que se hunden al fondo y que te sacan
a la superficie

Dicen que seguías dejándonos
amuletos y mensajes sobre las ondas
Los hallaron los niños y desaparecieron
bruscamente

jaxlarus, Ι. Λάζος © 25.03.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info