Ima nekih večeri (M. Iakovou)
Το σπίτι φυλακή μια Κυριακή ακόμα μακριά σου πώς φτάσαμε ως εδώ ξένοι κι οι δυο να ζούμε για φαντάσου ποτέ δε θα ξεχάσω τα λόγια που’χες πει πως για να μ’αγαπήσεις δε φτάνει μια ζωή Είναι κάτι δειλινά που νιώθω ερημιά παράπονο με πιάνει είναι θάνατος αργός αυτός ο χωρισμός κομμάτια μ’έχει κάνει Είναι κάτι δειλινά που χάνομαι ξανά στα μάτια τα δικά σου η ζωή μου μια πληγή κρυφά αιμορραγεί που είμαι μακριά σου Ξυπνάω το πρωί και η ζωή ανόητη μου μοιάζει το σπίτι αδειανό δεν είσαι εδώ κι η μέρα σκοτεινιάζει Ποτέ δε θα ξεχάσω τα λόγια που’χες πει πως για να μ’αγαπήσεις δε φτάνει μια ζωή Είναι κάτι δειλινά που νιώθω ερημιά παράπονο με πιάνει είναι θάνατος αργός αυτός ο χωρισμός κομμάτια μ’έχει κάνει Είναι κάτι δειλινά που χάνομαι ξανά στα μάτια τα δικά σου η ζωή μου μια πληγή κρυφά αιμορραγεί που είμαι μακριά σου		Kuća kao tamnica, još jedna nedelja bez tebe kako smo došli do ovde da kao stranci živimo nas dvoje, zamisli samo nikada neću zaboraviti reči koje si izgovorio da bi me zavoleo nije ti dovoljan ni jedan život ceo Ima nekih večeri kad osećam samoću i tuga me obavije (obuzme) spora je smrt ovaj rastanak uništio me je Ima nekih večeri kad se opet gubim u tvojim očima moj je život rana što krišom krvari jer si ti daleko od mene Budim se ujutru i život bi deluje besmisleno kuća prazna, nisi tu i dan se pretvara u mrak nikad neću zaboraviti reči koje si izgovorio da bi me zavoleo nije ti dovoljan ni jedan život ceo Ima nekih večeri kad osećam samoću i tuga me obavije (obuzme) spora je smrt ovaj rastanak uništio me je Ima nekih večeri kad se opet gubim u tvojim očima moj je život rana što krišom krvari jer si ti daleko od mene
neraidaBGD, Ivana © 25.03.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info