Quartier de mon enfance
Γειτονιά μου παιδική
και περήφανη μιζέρια,
οι γειτόνοι καρδιακοί,
κατακάθαρα τα χέρια.
Το καρβέλι μύριζε,
χτύπαγε η καμπάνα,
ο πατέρας γύριζε,
στο κατώφλι η μάνα.
Αναμνήσεις παιδικές,
αναστεναγμοί και δάκρυ,
συννεφιά στις συννεφιές
και η πρώτη μου αγάπη.
Όλα στάχτη γίνανε
και τα πήρ’ ο αγέρας,
μα οι αλήθειες μείνανε
που `λεγε ο πατέρας.
Quartier de mon enfance
misère fière,
voisins généreux,
les mains si pures.
La miche de pain embaumait,
la cloche sonnait,
le père rentrait
la mère sur le seuil.
Souvenirs d'enfance,
soupirs et larmes,
nuages dans un ciel sombre
et mon premier amour.
Tout est parti en fumée
et le vent l'a emporté,
mais les vérités sont restées
comme disait mon père.
stephellas, Stéphane © 26.03.2009