Cadeau du monde | ||
T’ άσπρο φουστάνι σου κοιτώ κι όπως φυσάει σ’ ακολουθώ ένας αέρας στα μαλλιά σου με τυλίγει. Eρχονται βράδια που αγρυπνώ και μες στο σπίτι τριγυρνώ σαν ξεχασμένος σε σταθμό, σαν ένας ξένος. Δώρο του κόσμου, σκοτάδι μου και φως μου, Δώρο του κόσμου, σημάδι μου Eίναι δική σου η σκιά που ησυχάζει την καρδιά κι η αγωνία με ξεχνά κι αποκοιμιέμαι. Nα σέ `χω τάχα ονειρευτεί; Ψέμα αν είσαι θα φανεί, μα η λαχτάρα μου για σένα είναι πόνος. | Je regarde ta tenue habillée.blanche et comme il souffle je te suis un air m'enroule à tes cheveux. Il y a des soirs quand je ne dors pas. et je l'erre à la maison comme un passangeur oublié au station, comme un étranger. Cadeau du monde, ma obscurité et ma lumière, Cadeau du monde, ma marque C' est ta propre ombre qui calme le coeur et l'angoisse m'oublie et m'endors. Peut-être je t'ai rêvé? si tu es mensonge ça paraîtra, mail mon désir pour toi est douleur. | |
marvel © 29.03.2009 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info