Dans la foule
Αλεξίου:
Μες στο πλήθος σ’ είχα δει το ’62
στη διαδήλωση που βάφτηκε στο αίμα,
κι η μορφή σου μου ’χε μείνει στο μυαλό
κι ούτε τ’ όνομα δεν ήξερα από σένα.
Και στης λήθης το σεντόνι το λευκό
σε τυλίξαν τα πιο δύσκολά μου χρόνια,
μα μια μέρα κάπου το ’68
σε ξανάδα μες στο τρένο στην Oμόνοια.
Κοντογιάννης:
Κάνε διάλειμμα, Χαρούλα,
πες μας τον καρσιλαμά
να γλυκάνεις τις καρδιές μας
και τα βρίσκουμε μετά.
Κάνε διάλειμμα να σβήσει
της καρδιάς μας η φωτιά,
ο χορός να μας μεθύσει
και τα βρίσκουμε μετά.
Αλεξίου:
Άλλη μια φορά σε είδα ξαφνικά
σαν αφίσα που τη σκίζει κάποιο χέρι,
ήταν Μάης πια του ’77,
μόλις πρόλαβα και σ’ άγγιξα στο χέρι.
Μήπως είσαι σαν κι εμένανε κι εσύ
στο σκοινί της ιστορίας ακροβάτης,
μες στο ίδιο σου το στήθος φυλακή,
μες στην ίδια σου τη χώρα μετανάστης.
Κοντογιάννης:
Κάνε διάλειμμα, Χαρούλα,
πες μας τον καρσιλαμά
να γλυκάνεις τις καρδιές μας
και τα βρίσκουμε μετά.
Κάνε διάλειμμα να σβήσει
της καρδιάς μας η φωτιά,
ο χορός να μας μεθύσει
και τα βρίσκουμε μετά.
[Αλεξίου]:
Dans la foule je t'avais vue en 62
Dans la manif qui fut baignée dans le sang
Et ta figure fut gravée dans ma tête
Et je ne connaissais même pas ton nom
Et dans le blanc linceul de l'oubli
T'ont enveloppée mes années les plus difficiles
Mais un jour, là vers 68
Je t'ai revue dans le train à Omonia
[Κοντογιάννης]:
Fais en un intervalle, Haroula
Chante nous le "Karsilama"
Pour adoucir nos coeurs
Et on s'arrange après
Fais en un intervalle pour éteindre
Le feu de notre coeur
Pour que la danse nous enivre
Et on s'arrange après
[Αλεξίου]:
Encore une fois, je t'ai vue soudain
Comme un poster déchiré par quelque main
on était déjà mai 77
J'ai à peine eu le temps de te frôler la main
Ne te trouverais pas, tout comme moi
sur la corde de l'Histoire, tel un acrobate
Prisonnier dans ta propre poitrine
émigrant, dans ton propre pays ?
[Κοντογιάννης]:
Fais en un intervalle, Haroula
Chante nous le "Karsilama"
Pour adoucir nos coeurs
Et on s'arrange après
Fais en un intervalle pour éteindre
Le feu de notre coeur
Pour que la danse nous enivre
Et on s'arrange après
www.projethomere.com © 29.03.2009