Tulin, näin ja lähden
Με πίκρες ξημερώνουμε
Βραδιάζω με τον πόνο
Ο θάνατος που καρτερώ
Θα με γλιτώσει μόνο
Πότε θα ‘ρθει κι η σειρά μου
Πότε θα ‘ρθει λαχταρώ
Όλοι Τρέμουνε το χάρο
Μα εγώ τον καρτερώ
Ο θάνατος είναι γλυκός
Για τους βασανισμένος
ετούτος ο παλιοντουνιάς
Είναι για ορισμένους
Ήρθα είδα και θα φύγω
Σαν περαστικό πουλί
Δυστυχής κι αδικημένος
Όπως όλοι οι καλοί
Μοιάζουν τα δικά μου πάθη
σαν τα πάθη του Χριστού
και το πιο πικρό ποτήρι
με κεράσανε παντού
Katkerana aamuun
iltaan ja tuskaan
kuolema jota odotan
vain mua pakenee
Koska tulee vuoroni
koska tulee palvomani
kaikki vapisevat kuolemaa
mutta minä sitä odotan
Kuolema on ihana
kärsiville
tämä kurja maailma
on valittuja varten
Tulin näin ja lähden
kuin ohilentävä lintu
onneton ja turha
kuin kaikki hyvät
Muistuttavat kärsimykseni
kärsimyksiä Kristuksen
ja katkerimman maljan
mulle tarjosivat kaikkialla
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 31.03.2009