Erotócrito: rueda de la fortuna y otros fragmentos del comienzo
Tου Κύκλου τα γυρίσματα, που ανεβοκατεβαίνουν,
και του Τροχού, που ώρες ψηλά κι ώρες στα βάθη πηαίνουν
με του Καιρού τα αλλάματα, που αναπαημό δεν έχουν,
μα στο Kαλό κι εις το Kακό περιπατούν και τρέχουν
και των Αρμάτω’ οι ταραχές, όχθρητες, και τα βάρη,
του Έρωτα οι μπόρεσες και τση Φιλιάς η χάρη
αυτά να μ’ εκινήσασι τη σήμερον ημέραν,
ν’ αναθιβάλω και να πω τα κάμαν και τα φέρας
μιά Κόρη κι έναν Άγουρο, που μπερδευτήκα’ ομάδι
σε μια Φιλιάν αμάλαγη, με δίχως ασκημάδι.
Kαι τ’ όνομά τση το γλυκύ το λέγαν Aρετούσα,
οι ομορφιές τση ήσαν πολλές, τα κάλλη τση ήσαν πλούσα.
Xαριτωμένο θηλυκό την ήκαμεν η Φύση,
κι η σιάτση δεν ευρίσκετο σ’ Aνατολή και Δύση.
Kαι τ’ όνομά του νιούτσικου Pωτόκριτο το λέγαν,
ήτονε τσ’ αρετής πηγή και τσ’ αρχοντιάς η φλέγα
κι όλες τσι χάρες π’ Oυρανός και τ’ Άστρη εγεννήσαν,
μ’ όλες τον εμοιράνανε, μ’ όλες τον εστολίσαν.
Kι όντεν η νύκτα η δροσερή κάθ’ άνθρωπο αναπεύγει,
και κάθε ζο να κοιμηθεί τόπο να βρει γυρεύγει,
ήπαιρνεν το λαγούτο του, κι εσιγανοπορπάτει,
κι εκτύπαν το γλυκιά γλυκιά ανάδια στο Παλάτι
Los giros del círculo que subeibajan
y los de la rueda que anda alturas y abismos
según las mudanzas de los tiempos que no conocen reposo,
que caminan y corren venturas y malandanzas,
y las agitaciones, enemistades y cargas de las armas,
las potencias del amor y la gracia de la amistad
me mueven este día a contaros y deciros
qué trujeron, cómo obraron
en un doncel y una moza que se enredaron
en amistad impoluta, sin feo que la afeara.
...
y "Aretusa", dulce nombre, la decían.
Sus bellezas eran muchas; caudales, sus hermosuras;
de mil gracias fue dotada por natura.
No había de Oriente a Occidente otra igual.
...
Al muchacho le llamaban Erotócrito
Era fuente de virtud, venero de hidalguía;
y cuantas gracias parieron cielo y estrellas
todas le destinaron, todas le adornaron.
...
Y cuando la fresca noche reposa a cada persona
y cada animal busca lugar donde dormir,
cogía su laud y se iba caminando muy quedo
frente a palacio a tañerlo con muy gran dulzura.
Avellinou © 04.04.2009