Un dios me parece
Θεός μου φαίνεται στ’ αλήθεια εμένα
εκείνος ο άντρας που κάθεται αντίκρυ σου
κι από κοντά τη γλύκα της φωνής σου απολαμβάνει.
Και το γέλιο σου αχ! που ξελογιάζει
και που λιώνει στο στήθος την καρδιά μου.
Σου τ’ ορκίζομαι γιατί μόλις που πάω να σε κοιτάξω
νιώθω ξάφνου να μου κόβεται η μιλιά μου.
Un dios me parece en verdad a mí ese
hombre que está sentado enfrente de ti
y de cerca goza la dulzura de tu voz
ay y tu risa que me hace perder el seso
y que me derrite el corazón en el pecho
te lo juro porque en cuanto empiezo a mirarte
noto que se me corta súbitamente el habla
Avellinou © 04.04.2009