Сърце мое беше стъклено
Γιατί καρδιά μου πάλι τόση ερημιά.
Γιατί στα μάτια μου υπάρχει τόσος πόνος .
Γιατί προδόθηκες γι’ ακόμα μια φορά.
Γιατί για σένα να υπάρχει ένας δρόμος.
Ζητάς πολλά από μια πέτρινη καρδιά.
Τόσες φορές στο εμπιστεύτηκα τα βράδια.
Μα εσύ μετά την τελευταία μαχαιριά
άρχισες να’ χεις ενοχές για τα σημάδια...
Καρδιά μου ήσουν γυάλινη κι αυτή μια πέτρα
Σου το πα μα τον δρόμο σου εσύ τραβάς
Αφού μαζί της τα βαλές κομμάτια μέτρα,
να μάθεις να πληρώνεις όταν λάθος αγαπάς
Γιατί καρδιά μου όλα τα `δωσες σ’ αυτή
Γιατί δεν κράτησες και τίποτα για μένα
Γιατί υπέγραψες σ’ ένα λευκό χαρτί
να πάρει αυτά που θεωρούσα κερδισμένα...
Ζητάς πολλά από μια πέτρινη καρδιά.
Τόσες φορές στο εμπιστεύτηκα τα βράδια.
Μα εσύ μετά την τελευταία μαχαιριά
άρχισες να’ χεις ενοχές για τα σημάδια...
Καρδιά μου ήσουν γυάλινη κι αυτή μια πέτρα
Σου το πα μα τον δρόμο σου εσύ τραβάς
Αφού μαζί της τα βαλές κομμάτια μέτρα,
να μάθεις να πληρώνεις όταν λάθος αγαπάς...
Защо сърце мое пак такава пустота
защо в очите ми има толкова мъка
защо ме предаде още веднъж
защо за теб да има само един път.
Искаш много от едно каменно сърце
колко пъти вечер ти се доверих.
А ти след последното пробождане
започна да чувстваш вина за белезите.
Сърце мое беше стъклено,а тя един камък
казах ти а ти по своя път пое.
И щом с нея постави хиляди парчета
научи се да плащаш когато грешно ще се влюбваш.
Защо сърце мое всичко и отдаде
защо за мен нещо не запази
защо подписа на бялата хартия
да вземе туй,което смята, че спечели.
Искаш много от едно каменно сърце
колко пъти вечер ти се доверих.
А ти след последното пробождане
започна да чувстваш вина за белезите.
Сърце мое беше стъклено,а тя един камък
казах ти а ти по своя път пое.
И щом с нея постави хиляди парчета
научи се да плащаш когато грешно ще се влюбваш...
gopata, Giwrgos © 06.04.2009