The retreat of the one | ||
Από πηγάδια τ’ ουρανού νερά μου δρόσιζαν το νου και κάτω απ’ το πουκάμισο κεντούσαν τον παράδεισο μετρώντας πύργους της ΔΕΗ χιλιόμετρα σαράβαλα το νόημα του ταξιδιού σιγά σιγά κατάλαβα Ο τόπος κοίταζε αλλού σαν να ζητούσε έλεος σκύβαν τους ώμους τα βουνά και φύραινε το πέλαγος μετρώντας πύργους της ΔΕΗ χιλιόμετρα σαράβαλα στην πολιτεία έθαψα όσους νεκρούς κουβάλαγα Από πηγάδια τ’ ουρανού νερά μου σκάβανε το νου και κάτω απ’ το πουκάμισο βαθαίνανε την άβυσσο Ο τόπος κοίταζε αλλού σαν να ζητούσε έλεος σκύβαν τους ώμους τα βουνά και φύραινε το πέλαγος μετρώντας πύργους της ΔΕΗ χιλιόμετρα σαράβαλα στην πολιτεία έθαψα όσους νεκρούς κουβάλαγα | From heaven's wellsprings - the waters used to refresh my mind - and underneath the shirt * they embroidered paradise Counting the power pylons - kilometres of junk the meaning of the journey - little by little I came to understand. The landscape was looking away as if to beg for mercy the cliffs were leaning over and the sea was shrinking. Counting the power pylons - kilometres of junk In the city, I buried all the dead I had been carrying. From heaven's wellsprings - the waters used to burrow into my mind and underneath the shirt - they deepened the Abyss The landscape was looking away as if to beg for mercy the cliffs were leaning over and the sea was shrinking. Counting the power pylons - kilometres of junk In the city, I buried all the dead I had been carrying | |
Geeske © 09.06.2005 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info