Brown eyes
Μάτια καστανά χείλη άβαφα
όσα δε μιλούσα σου τα ‘γραφα
κάθε γράμα κι ένα τάμα
κάθε λέξη πανικός
της αγάπης ο πληθυντικός
Χρόνια και χρησμοί με δικάσανε
κι όσοι αγαπούσα με χάσανε
το κορμί μου φυλακή μου
κι η καρδιά ισόβια
στης ανάγκης τα υπόγεια
Μάτια καστανά που βαφτίστηκα
για δική σας χάρη πουλήθηκα
στα παζάρια και στα ζάρια
σε ληστές και πειρατές
στης αγάπης τις λυκοποριές
Μίλα σιγανά κάτι γίνεται
μη ρωτάς πολλά ποιος ευθύνεται
ένα βλέμμα ένα ψέμα
ένας λόγος άσκοπος
της αγάπης ο κατάσκοπος
Μάτια καστανά χέρι σίγουρο
στόμα μου γλυκό και παρήγορο
και τα λάθη και τα πάθη
ακριβά διόδια
στης αγάπης τα εισόδια
Brown eyes, lips unpainted
all I never could say, I wrote it to you:
every letter an offering
every word a wave of panic
the plural of love
Years and oracles condemned me
and all the ones I loved, they lost me
My body - my prison -
and my heart sentenced to life-long
in the dungeons of need
Brown eyes - in which I was baptized -
for your sake I was sold
to the bazaars and the dice
to brigands and pirates
in the dire straits of love
Speak softly, something is happening
Do not ask who takes the blame
A glance - a lie
an idle word
the tell-tale of love
Brown eyes, a sure hand,
my sweet comforting mouth...
Both the errors and the passions
are the high toll
at the entrance to love.
Geeske © 09.06.2005