Странна игра
Μαύρο κρασί σαν αίμα ταύρου στην αρένα
αδειάζει εύκολα το δεύτερο πακέτο
το μηχανάκι του καιρού δεν έχει φρένα
και η αγάπη σου κρατάει ένα στιλέτο
Είναι το σώμα σου γεμάτο ναρκοπέδια
σκιά που κρύβεται στη νύχτα του καθρέφτη
μέσα μου βλέπω πυρκαγιές και μαύρα σχέδια
όμως σε θέλω μ’ ένα πάθος χαρτοπαίχτη
Παίζεις περίεργο παιχνίδι και φοβάμαι
πως μέσ’ τα μάτια σου πάλι χαμένος θάμαι
Στροφές ανάποδες και η άσφαλτος να καίει
περνούν σφυρίζοντας οι μήνες σαν νταλίκες
φεύγεις κι αφήνεις μιαν αγάπη όλο χρέη
με ανοιχτούς λογαριασμούς και υποθήκες
Μαχαίρι αδέσποτο στο σώμα μου καρφώσου
φαρμακερό κεντρί, φαρμακερό αγκάθι
σ’ ακολουθώ σ’ αυτό τον ξέφρενο ρυθμό σου
κι ας ξανακάνω απ’ την αρχή τα ίδια λάθη
Черно вино като кървав бик по арената.
опразвам лесно втория пакет
машината на времето няма спирачки
и любовта ти държи един кинжал
Това е тялото ти пълно с минни поета
сянка скрита нощем в огледалото
вътре виждам пожари и черни планове
все пак те желая с една страст комарджийска
Играя странна игра и се страхувам
че в очите ти пак пропаднал ще съм
Обръщам посоката и асфалта да изгаря
преминавам свирейки месеците като камион
тъгваш и оставяш една любов все в дългове
с неизплатена сметка и ипотека
Нож неочаквано в тялото ми забиваш
отровно жило, отровен трън
следвам те в този безумен ритъм
и нека направя отново , от начало същите грешки
gopata, Giwrgos © 17.04.2009