Colin-maillard
Παίζουν τυφλόμυγα στο δρόμο τα παιδιά
κι είναι οι μορφές τους τρομαγμένα περιστέρια
μου έδειχνες το Σείριο μια βραδιά
μα εγώ δεν είχα μάτια γι άλλα αστέρια
Τα χρόνια πέρασαν περνάμε άλλη φάση
κι αν σε προσπέρασα δε σ’ έχω ξεπεράσει
όχι δεν είναι η μοναξιά που με πειράζει
μόνο το βλέμμα ενός παιδιού που με κοιτάζει
πόσο σου μοιάζει πόσο μου μοιάζει
Ποιον ξεναγείς απόψε στ’ άστρα του ουρανού σου
και με τα παραμύθια σου ποιον ξεγελάς
αυτά που τώρα τα θυμάσαι και γελάς
σου κλέβαν κάποτε τον ύπνο και τον νου σου
Dans la rue les enfants jouent à colin-maillard
Et leurs figures sont des colombes effarouchées
Un soir tu m’as montré l’étoile Sirius
Mais moi je n’avais pas d’yeux pour les étoiles
Les années ont passé, nous abordons une autre étape
Et si je t’ai dépassé je ne t’ai pas vaincu
Non, la solitude ne me dérange pas
Seulement les yeux d’un enfant qui me regarde
Comme il te ressemble, comme il me ressemble
Qui emmènes-tu ce soir visiter les astres de ton firmament
Et qui abuses-tu avec tes fables
Celles dont tu te souviens maintenant et tu ris
Elles te volaient alors le sommeil et l’esprit
www.projethomere.com © 19.04.2009