Es muy pronto
Ένα συναίσθημα αργό, καθώς τελειώνει
κάτι που άρχισε δεν ξέρω πόσα χρόνια
κι είναι πολύ νωρίς ακόμη νύχτες με τρυζόνια
θα `ρθουν πολλές, και πάντα η μνήμη θ’ αλλοιώνει.
Είναι πολύ νωρίς,
είναι νωρίς ακόμη.
Κλείνω στο χέρι μου μια παιδική παλάμη,
και απαλά μέσα στον ύπνο της ψυχής
με νανουρίζει χαμηλόφωνο ποτάμι.
Είναι πολύ νωρίς,
είναι νωρίς ακόμη
μ’ ένα συναίσθημα αργό καθώς βραδιάζει.
Sentimiento prolongado, mientras va acabándose algo
que empezó –ya no sé hace cuántos años-
todavía es pronto: vendrán muchas noches
con sus grillos y el recuerdo irá alterando todo.
Es muy pronto.
Es pronto todavía.
Acojo en mi mano la palma de un niño;
y en el sueño del alma me adormece
suavemente el murmullo de un río.
Es muy pronto
es pronto todavía
y al anochecer el sentimiento se prolonga.
Avellinou © 25.04.2009