Voltandoci la schiena
Ακούω στην πόρτα τα κλειδιά σου όταν μπαίνεις
φοράς μια μάσκα ευτυχίας και επιμένεις
Γεια σου μωρό μου, όπως πάντα, θα μου πεις
ενώ γερνάω κάτω από το πέπλο της σιωπής.
Χίλιες και μία νύχτες, ξένοι πια, πλάτη με πλάτη
να φέρνεις πάντα τον καφέ μου στο κρεβάτι
κάτι με πνίγει και στο φως θέλει να βγει
είν’ η αλήθεια μέσα μου που γίνεται κραυγή.
Καμιά φορά σ’ αυτή τη γκρίζα μου φωλιά
στοιχειώνουν οι ήχοι από λόγια και φιλιά
θέλω να ανθίσω όπως παλιά στην αγκαλιά σου
ώσπου στην πόρτα ακούω πάλι τα κλειδιά σου.
Sento le tue chiavi nella porta mentre entri
e continui a indossare una maschera di felicità
e mi saluterai dicendo sempre Ciao piccola
mentre divento vecchia dietro un velo di silenzio
Mille e una notte, ormai estranei, voltandoci la schiena
mi porterai sempre il caffè a letto
cè qualcosa che mi stringe la gola e vuole venire fuori
allo scoperto: la verità che mi diventa un grido da dentro
Ogni tanto in questo mio plumbeo cantuccio
i suoni paiono spettri di voci e baci
voglio sbocciare di nuovo nel tuo abbraccio
finchè sentirò ancora le tue chiavi nella porta
Alessio Miranda © 13.06.2005