Si tampoco te tuviera...
Σήμερα είναι απ’ τις μέρες που λες Θεέ μου ποτέ ξανά, όλα μοιάζουν να είναι εναντίον σου στα ξαφνικά... Που από κάποιον ζητάς να πιαστείς μα όλοι έχουν χαθεί, μα ευτυχώς που και σήμερα υπάρχεις για μένανε εσύ... Αν δεν είχα και σένα, αν δεν είχα και σένανε εγώ, δε ξέρω τι θά `χα απογίνει, δε ξέρω τι θά `χα απογίνει... Αν δεν είχα και σένα, αν δεν είχα και σένανε εγώ, δε ξέρω που θά ’μουνα τώρα, δε ξέρω που θά ’μουνα τώρα... Θά `χα φτάσει τόσο κάτω, δε θα υπήρχε παρακάτω... Θά `μουν λιώμα, θά `μουν ένα με τη γη... Θά `μουν χώμα, θά `μουν σκόνη, που ο αέρας τα σηκώνει, και ξανά τα ρίχνει κάτω η βροχή... Είναι κάποιες φορές που σηκώνεις τα χέρια ψηλά, που απορείς πως μπορεί νά `χουν έρθει όλα τόσο στραβά... Που ζητάς κατανόηση μα δε σου δείχνει κανείς, μα ευτυχώς που στο δρόμο μου έτυχε `συ να βρεθείς...		Hoy es uno de esos días en que dices "Dios mio, nunca más" todo parece estar en tu contra de repente... Que pides poder agarrarte de alguien pero todos se han perdido, pero afortunadamente también hoy existes para mí... Si tampoco te tuviera a ti, si tampoco te tuviera a ti yo, no sé en qué me hubiera convertido, no sé en qué me hubiera convertido... Si tampoco te tuviera a ti, si tampoco te tuviera a ti yo, no sé dónde estaría ahora, no sé dónde estaría ahora... Hubiera llegado tan bajo, no habría nada más abajo... sería una nada sería uno con la Tierra... Sería tierra sería polvo que el aire levanta, y que la lluvia vuelve a arrojar... Hay veces en que levantas las manos al cielo, y te preguntas cómo ha podido ir todo tan mal... Que pides comprensión pero no te la muestra nadie, pero afortunadamente se dio que en el camino te encontrabas tú...
Lezokua81, Ion Gil Fuentetaja © 16.05.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info