Daleko od tebe nestajem (Nikos Vertis)
Μέσα στο άδειο σπίτι σε γυρεύω
και λιώνω που δεν είσαι εδώ
Στη σκέψη τη δική σου ταξιδεύω
μου έχεις λείψει τ’ομολογώ
Αν με θυμάσαι τώρα πια δεν ξέρω
ή κάποιον άλλον αγαπάς
Να’ξερες Θεέ μου πόσο υποφέρω
που έχεις φύγει και δε γυρνάς
Μακριά σου λιώνω κάθε βραδιά
δεν αντέχω άλλο γύρνα ξανά
το κορμί μου στάχτη στου χωρισμού τη φωτιά
Μακριά σου λιώνω σαν το κερί
σαν τρελός σε ψάχνω βράδυ πρωί
θα πεθάνω φως μου έλα και δωσ’μου ζωή
Λείπεις μα δεν ξεχνάω τη μορφή σου
και το γλυκό σου το φιλί
στη σκέψη πως δεν είμαι πια μαζί σου
λιώμα με βρίσκει η ανατολή
U praznoj kuci trazim te
i nestajem jer nema te tu.
Kroz misli mi prolazis
nedostajala si mi, priznajem.
Da li me se idalje secas, ne znam
ili nekog drugog volis.
Da znas boginjo moja koliko patim
jer otisla si i ne vracas se.
Daleko od tebe nestajem, svake noci
Ne mogu vise, vrati se opet.
Moje telo sada je pepeo od vatre rastanka
Daleko od tebe topim se kao sveca
Kao lud trazim te nocima i jutrima
Umrecu svetlosti moja, dodji i ozivi me.
Nema te, ali ne zaboravljam tvoj lik
i slatki tvoj poljubac.
U mislima u kojima nisi vise kraj mene
unistenog me pronalazi vetar.
jasminica, Jasmina © 16.05.2009