Sera di solitudine (T. Livaditis)
Δειλινό της ερημιάς
πολιτεία που με πας,
μες στους δρόμους
αρχαίος λυγμός.
Αγόρι απ’ τον Αρδηττό
κορίτσι απ’ τον ουρανό
αίμα στάζει ο καημός
μενεξέδες ρίχνει στο φως.
Μη ρωτάς τον καιρό
κρατάει το μυστικό
μαι μέρα θα στο πω.
Sera di solitudine
città dove mi porti,
lungo le strade
un antico singhiozzo.
Un ragazzo dell'Ardetto*
una ragazza del cielo
il dolore stilla sangue
getta giacinti alla luce.
Non chiedere al tempo
esso serba il segreto
un giorno te lo svelerò.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 19.05.2009