Maria Nuvola (Elytis)
Ω μουσική, ω Κυριακή συννεφιασμένη
στον μέσα κόσμο του καθρέφτη
εκεί που βηματίζω ψάχνοντας την αληθινή μου μέρα
που κρατώ και ανοίγω σαν ομπρέλα παλαιή
την θάλασσα πάνω απ’ το κεφάλι μου
λάμπει ο βυθός με τα χρωματιστά του βότσαλα σαν άστρα.
Κάπου ανάμεσα Τρίτη και Τετάρτη
πρέπει να παράπεσε η αληθινή σου μέρα.
O musica, o Domenica sotto le nuvole
nel mondo interno dello specchio
là dove passo a passo avanzo in cerca del mio giorno vero
dove tengo e apro come un vecchio ombrello
il mare sopra la mia testa
brilla il fondale con i ciottoli colorati come stelle.
Da qualche parte tra Martedì e Mercoledì
dev'essere caduto il mio giorno vero.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 19.05.2009