Di scoglio in scoglio (Christodoulou) | ||
Είναι βαριά η μοναξιά είναι πικρά τα βράχια παράπονο η θάλασσα και μου ‘πνιξε τα μάτια Βράχο βράχο τον καημό μου τον μετράω και πονώ κι είναι το παράπονό μου πότε μάνα θα σε δω Πάρε με θάλασσα πικρή πάρε με στα φτερά σου πάρε με στο γαλάζιο σου στη δροσερή καρδιά σου Βράχο βράχο τον καημό μου τον μετράω και πονώ κι είναι το παράπονό μου πότε μάνα θα σε δω Πάρε με να μην ξαναδώ τα βράχια και το χάρο κάνε το κύμα όνειρο και τη σιωπή σου φάρο Βράχο βράχο τον καημό μου τον μετράω και πονώ κι είναι το παράπονό μου πότε μάνα θα σε δω Γίνε αστέρι κι ουρανός γίνε καινούργιος δρόμος να μην βαδίζω μοναχός να μην πηγαίνω μόνος Βράχο βράχο τον καημό μου τον μετράω και πονώ κι είναι το παράπονό μου πότε μάνα θα σε δω | E' greve la solitudine sono tristi gli scogli e mi rattrista il mare che mi ha offuscato gli occhi Di scoglio in scoglio il mio dolore lo misuro e provo pena e questo è il mio dispiacere quando mamma ti vedrò ? Prendimi mare amaro prendimi con le tue ali prendimi con il tuo azzurro nella frescura del tuo cuore Di scoglio in scoglio il mio dolore lo misuro e provo pena e questo è il mio dispiacere quando mamma ti vedrò ? Prendimi, che non riveda gli scogli e la morte fa' dell'onda un sogno e del tuo silenzio un faro Di scoglio in scoglio il mio dolore lo misuro e provo pena e questo è il mio dispiacere quando mamma ti vedrò ? Fatti stella e cielo diventa una strada nuova che non vada in solitudine che non cammini solo Di scoglio in scoglio il mio dolore lo misuro e provo pena e questo è il mio dispiacere quando mamma ti vedrò ? | |
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 20.05.2009 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info