Il sole è tramontato
Ο ήλιος εβασίλεψε Έλληνά μου,
βασίλεψε και το φεγγάρι εχάθη,
κι ο καθαρός Αυγερινός
που πάει κοντά την Πούλια,
τα τέσσερα κουβέντιαζαν
και κρυφοκουβεντιάζουν.
Γυρίζει ο ήλιος και τους λέει,
γυρίζει και τους κραίνει:
"Εψές όπου βασίλεψα
πίσου από μια ραχούλα,
άκ'σα γυναίκεια κλάματα
κι αντρών τα μοιριολόγια,
γι’ αυτά τα `ρωικά κορμιά
στον κάμπο ξαπλωμένα
και μες στο αίμα το πολύ
είν’ όλα βουτημένα.
Για την Πατρίδα πήγανε
στον Άδη τα καημένα"
Il sole è tramontato, Greco mio
è tramontato e la luna è sparita
e la pura stella del mattino
che scivola accanto alle Pleiadi,
in quattro se la chiacchierano
e parlano di nascosto.
Ritorna il sole e li apostrofa
ritorna e loro grida:
" Ieri quando tramontai
dietro una cresta montana
udii un pianto di donne
e i corrotti degli uomini
per questi eroici corpi
distesi nella piana
e dentro a tanto sangue
che tutti li sommerge.
Per la Patria se ne andarono
all' Ade i poveretti".
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 20.05.2009