Apaga la luna
Φύγε αφού το θέλεις,
πώς να σ’ εμποδίσω,
με τα λόγια δεν μπορώ.
Φύγε αφού το θέλεις,
δε θα τρέξω πίσω,
δε θα σε παρακαλώ.
Φύγε και θα μείνω
στ’ άδειο μαξιλάρι
να μετράω το κενό.
Μόνο όπως θα φεύγεις
κάνε μου μια χάρη:
σβήσε το φεγγάρι,
σβήσ’ το απ’ τον ουρανό μου.
Σβήσε το φεγγάρι,
σβήσε μου τα μάτια,
σβήσε μου τις λέξεις
να μη σε φωνάξω πίσω.
Σβήσε το φεγγάρι,
σπάσ’ το σε κομμάτια
να μη δω που φεύγεις,
να μη σε ξαναγαπήσω.
Σβήσε το φεγγάρι.
Φύγε αφού το θέλεις
με κορμί σκυμμένο,
με το βλέμμα χαμηλά.
Φύγε αφού το θέλεις,
σε καταλαβαίνω,
όποιος φεύγει δε μιλά.
Φύγε και για μένα
μη σ’ ενδιαφέρει,
τίποτα δε σου ζητώ.
Μόνο όπως θα φεύγεις
άπλωσε το χέρι,
σβήσε αυτό τ’ αστέρι,
σβήσ’ το απ’ τον ουρανό μου.
Vete cuando quieras
¿Cómo detenerte?
No puedo con palabras
Vete cuando quieras
Ya no hay retorno
No te pediré por favor
Vete y quedaré
en esta almohada vacía
midiendo el abismo
Sólo cuando te vayas
hazme un favor
apaga la luna
apágala de mi cielo
Apaga la luna
apágame los ojos
apaga mis palabras
para ya no llamarte
Apaga la luna
destrózala en pedazos
para no ver a dónde vas
para no volver a amarte
Apaga la luna
Vete cuando quieras
vete como un perro
con la mirada marchita
Vete cuando quieras
te comprendo
quien se va nada dice
Vete y por mí
ya no te preocupes
nada te pediré
Sólo cuando te vayas
hazme un favor,
apaga las estrellas
apaga las de mi cielo
hugocella, Hugo Cella © 28.05.2009