Give me your hand
Με τον ίσκιο σου μιλάς
βραδινέ διαβάτη,
π’ ασυντρόφιαστος περνάς
στ’ άδειο μονοπάτι.
Δώσε μου το χέρι σου, αδερφέ μου δώσ’ μου,
είμαστ’ απ’ τους άτυχους, τους κουτούς του κόσμου,
μοναχοί θα μείνουμε κι ορφανοί θα πάμε,
ξέρουμε να δίνουμε κι όχι να ζητάμε
Σαν πουλί μ’ αφήνανε
στη βροχή στην μπόρα,
φίλοι με προδίνανε
σαν και σένα τώρα.
With your shadow you are talking,
passer-by in the evening,
without company you pass
along the empty path.
Give me your hand, my brother, give it me,
we are among the luckless ones, the dumb ones of the world.
Alone we will stay and as orphans we will go on,
we know how to give but not how to ask.
Like a bird they left me
in the rain, in the downpour,
my friends betrayed me,
like you, too, now.
Give me your hand, my brother, give it me,
we are among the luckless ones, the dumb ones of the world.
Alone we will stay and as orphans we will go on,
we know how to give but not how to ask.
Geeske © 30.05.2002