Metal

Στο μέταλλο την καρδιά μου, σπάω αγάπη μου
Όταν σ’ ακουμπάω
Στο μέταλλο της αγάπης πάνω
Πέφτω και σπάω αγάπη μου

Η αγάπη ποτέ δε θα φτάνει
Για πλάσματα διψασμένα
Κάτι παιδιά σαν εσένα κι εμένα στη γη
Μπορεί να τα τρελάνει

Η αγάπη μπορεί να τρελάνει
Κάτι παιδιά σαν εμάς
Που πάντα λες πως θα φύγεις
Μα πάντα πας χτυπάς με δύναμη
Την καρδιά σου πάνω στο μέταλλο
Μα τι να κάνω, αγάπη μου
Τόσο πονάω που σ’ ακουμπάω
Αγάπη μου

Τρελαίνομαι, τα φιλιά μου σπάω
Στο σώμα σου όταν σε φιλάω

Αγάπη μου, τόσο πονάω
Λες και χτυπάω σε μέταλλο


Au métal de mon coeur, je me casse mon amour
Quand je te touche
Sur le métal de l'amour
Je tombe et je casse mon amour

L'amour ne va jamais arrivé
Pour des êtres assoiffées
Comme des enfants comme toi et moi sur terre
Peuvent les rendre fous

L'amour peut rendre fou
Des enfants comme nous
Où tu dis toujours que tu vas partir
Mais tu vas toujours, tu tapes avec force
Ton coeur sur le métal
Mais que dois-je faire mon amour
J'ai tellement mal que je te touche
Mon amour

Je deviens folle, je casse mes baisers
Sur ton corps quand je t'embrasse

Mon amour, j'ai si mal
Comme si je me cognais à du métal

izoriki © 07.06.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info