Metal
Στο μέταλλο την καρδιά μου, σπάω αγάπη μου Όταν σ’ ακουμπάω Στο μέταλλο της αγάπης πάνω Πέφτω και σπάω αγάπη μου Η αγάπη ποτέ δε θα φτάνει Για πλάσματα διψασμένα Κάτι παιδιά σαν εσένα κι εμένα στη γη Μπορεί να τα τρελάνει Η αγάπη μπορεί να τρελάνει Κάτι παιδιά σαν εμάς Που πάντα λες πως θα φύγεις Μα πάντα πας χτυπάς με δύναμη Την καρδιά σου πάνω στο μέταλλο Μα τι να κάνω, αγάπη μου Τόσο πονάω που σ’ ακουμπάω Αγάπη μου Τρελαίνομαι, τα φιλιά μου σπάω Στο σώμα σου όταν σε φιλάω Αγάπη μου, τόσο πονάω Λες και χτυπάω σε μέταλλο		Au métal de mon coeur, je me casse mon amour Quand je te touche Sur le métal de l'amour Je tombe et je casse mon amour L'amour ne va jamais arrivé Pour des êtres assoiffées Comme des enfants comme toi et moi sur terre Peuvent les rendre fous L'amour peut rendre fou Des enfants comme nous Où tu dis toujours que tu vas partir Mais tu vas toujours, tu tapes avec force Ton coeur sur le métal Mais que dois-je faire mon amour J'ai tellement mal que je te touche Mon amour Je deviens folle, je casse mes baisers Sur ton corps quand je t'embrasse Mon amour, j'ai si mal Comme si je me cognais à du métal
izoriki © 07.06.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info