Pas-à-pas
Όλα απόψε μιλούν και σε παρακαλούν
να γυρίσεις φωνάζουν
κι ό,τι ζήσαμε χτες σαν παλιές μουσικές
νιώθω να μ’ αγκαλιάζουν.
Όλα απόψε μιλούν για παλιές μας στιγμές
που δε λένε να σβήσουν
κι εγώ πάλι ζητώ μυστικά και φιλιά
που τα πήρες μαζί σου.
Βήμα βήμα νιώθω πως θα γυρίσεις
σαν το κύμα να με νανουρίσεις
μα τα βράδια όλα στο ίδιο χρώμα
γκρίζα πάντα και δεν ήρθες ακόμα.
Τι ωραίες στιγμές να σε νιώθω παντού
γύρω να σ’ ανασαίνω
πάλι να μου γελάς, για ζωή να μιλάς
και εγώ να σωπαίνω.
Τι ωραίες στιγμές να σε βλέπω ξανά
στ’ άδειο σπίτι να μπαίνεις
κι όταν θα με φιλάς λίγα να μου ζητάς
και πολλά να μου παίρνεις.
Ce soir tout parle et te supplie
Crie pour que tu reviennes
Et ce que nous avons vécu par le passé
Je le sens qui m’étreint comme de vieilles musiques
Ce soir tout parle de nos anciens instants
Qui insistent à ne pas s'éteindre
Et moi je demande encore des secrets et des baisers
Que tu as emportés avec toi
Pas à pas, je sens que tu reviendras
Comme la vague pour me bercer
Mais tous les soirs sont de la même couleur
Toujours gris et tu n’es pas encore venu
Qu’ils sont beaux les instants où je te perçois partout
Quand je te respire autour de moi
Et que tu me souris encore, que tu me parles de la vie
Tandis que moi je me tais
Qu’ils sont beaux les instants où je te revois
Entrer dans la maison vide
Et quand tu m’embrasses pour me demander un peu
Et me prendre beaucoup.
www.projethomere.com © 13.06.2009