Ponekad (Kourkoulis)
Μπορεί να έχει σβήσει το όνειρο να γυρίσεις
μα κι αν θέλω δεν μπορώ να μη σε θυμηθώ
Ψάχνω σε ξένα χάδια να σβήσω αναμνήσεις
μα στα ίδια τριγυρνώ όσο κι αν προσπαθώ
Κάπου κάπου σε θυμάμαι κι η καρδιά μου καίγεται
τι μαρτύριο περνάω μέσα μου δε λέγεται
Ακόμα σ’ αγαπάω και σε φέρνω στο μυαλό
νιώθω πως σε φιλάω σ’ άλλα χείλη που φιλώ
Μπορεί εγώ να φταίω και ψέματα να λέω
πως σε άλλη αγκαλιά θα σβήσω τα παλιά
Στης ερημιάς τα βράδια εσένανε γυρεύω
κι είναι η ζωή μου άδεια χωρίς εσένα πια
Κάπου κάπου...
Možda se ugasio san da ćeš se vratiti
ali, iako želim, ne mogu da te se ne setim
pokušavam tuđim dodirima da izbrišem sećanja
ali vrtim se oko istog, koliko god se trudio
Ponekad te se setim i srce zaboli
kakvu muku mučim u sebi, ne da se opisati
još uvek te volim i vraćam u misli
osećam da tebe ljubim na drugim usnama koje ljubim
Možda sam ja kriv i ovo su laži što govorim
da ću u tuđem zagrljaju prošlost da izbrišem
u noćima samoće tebe tražim
i život je moj prazan bez tebe
Ponekad..
neraidaBGD, Ivana © 19.06.2009