Bears
Ο ουρανός βρέχει αρκούδες που κάνουν τούμπες
και κατεβαίνουν σαν πεταλούδες
ο κόσμος τρέχει ξετρελαμένος απ’ την τρομάρα
τρέμουνε όλοι και ξεφωνίζουν απ’ τη λαχτάρα
Μα οι αρκούδες που κατεβαίνουν
που κατεβαίνουν σαν πεταλούδες
στη γη καθίζουν
χαμογελάνε και τρώνε φλούδες
Και συ που τρως το φαγητό σου αποχαυνωμένος
και συ που αγγίζεις γλυκά σημεία μεθυσμένος
έφτασε η ώρα να βγεις στο δρόμο ξεσπαθωμένος
έφτασε η ώρα να βγεις στο δρόμο με δράκου μένος
Ήρθαν οι βάρβαροι απ’ την Ασία
που περιμένεις κι αν μείνεις μέσα δεν προλαβαίνεις
και θα τη χάσεις μια και για πάντα
την ευκαιρία να πολεμήσεις με τα θηρία
Γιατί οι αρκούδες μόλις μασήσουν όλες τις φλούδες
θα ξαναφύγουν πάλι όπως ήρθαν σαν πεταλούδες
κι εσύ θλιμμένος σ’ ένα κρεβάτι ασβεστωμένος
θα καυγαδίζεις μικροκαυγάδες με δράκου μένος
The sky is raining bears who are turning cartwheels
and fluttering down like butterflies
everyone is running in complete madness from the fright
we are all trembling and crying out from the emotion
But the bears who are dropping
fluttering down like butterflies
they land on the earth
they smile and devour the skins
And you who eat your meal, stuffing your face,
and you who paw sweet morsels, drunken,
the hour has come when you must take the road with your sword drawn
the hour has come when you must take the road with the dragon's fire
The Barbarians have arrived from Asia
where are you staying behind and if you stay inside you won't catch any
and you will lose once and for all
the joy of fighting the beast
Because the bears just eat all the skins
they will go away again like they came, like butterflies,
and you, woebegone you, on a whitewashed bed
you will be quarrelling small quarrels, with the dragon's fire.
Geeske © 31.05.2002