För dig
Δε θυμάμαι ομορφότερη νύχτα.
Δε θυμάμαι πιο παράξενη νύχτα.
Πήρα το δάκρυ σου, και το `κανα στιχάκι σε τραγούδι.
Πήρα την πίκρα σου, την έκανα ρεφρέν μιας μουσικής.
Κι έγινε η νύχτα μες στη νύχτα, κατακόκκινο λουλούδι.
Πάνω απ’ την πόλη ένα φεγγάρι, μεθυσμένο από νωρίς.
Για σένα, για σένα.
Δε θυμάμαι ομορφότερη νύχτα.
Δε θυμάμαι πιο παράξενη νύχτα.
Είδα το στίχο μας γραμμένο, με μπογιά πάνω στους τοίχους,
κι όσοι περνούσαν τραγουδούσαν, τη δική μας μουσική.
Και πλημμυρίσαν ξαφνικά, όλα από φωτα κι από ήχους,
κι έγινε η νύχτα μες στη νύχτα, συναυλία και γιορτή.
Για σένα, για σένα.
Δε θυμάμαι ομορφότερη νύχτα.
Δε θυμάμαι πιο παράξενη νύχτα.
Φωτιές, καπνοί, ακόμα μια φορά, η ίδια ιστορία,
κλείσαν οι δρόμοι από παντού, που να κρυφτείς και που να πας.
Αγριεμένες οι φωνές, αγκαλιασμένη χορωδία,
Ελλάς, Ελλάς και τι θα γίνει, πάλι φίλε μου μ’ εμάς.
Για σένα, για σένα, για σένα, για σένα.
Αγριεμένες οι φωνές, αγκαλιασμένη χορωδία,
Ελλάς, Ελλάς και τι θα γίνει, πάλι φίλε μου μ’ εμάς.
Για σένα
Jag minns inte skönare natt
Jag minns inte underligare natt.
Jag tog ditt tår, och gjorde text av det för en sång.
Jag tog din bitterhet, och gjorde refräng för musik.
Och blev natt i natt, en helröd blomma.
Över stan månen, berusad från tidigt.
För dig, för dig.
Jag minns inte skönare natt
Jag minns inte underligare natt.
Jag såg vår text skriven, med mål på väggar,
och vem gick förbi sjöng, vår egen musik.
Och fylldes plötsligt, allt av ljus och ljud,
och blev natt i natt, föreställning och fest.
För dig, för dig.
Jag minns inte skönare natt
Jag minns inte underligare natt.
Eld, rök, ännu en gång, den samma historia,
gator stängdes, vart ska man gömma sig vart ska man gå.
Arga ljud, omfamnad kör,
Grekland, Grekland och vad ska hända, igen min vän till oss.
För dig, för dig, för dig, för dig.
Arga ljud, omfamnad kör,
Grekland, Grekland och vad ska hända, igen min vän till oss.
För dig
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 18.07.2009