Vanhassa pikkutakissa
Μη βιάζεσαι μικρή μου
θα σ’ αρραβωνιαστώ
και μη φοβάσαι πάλι
για να ξελογιαστώ
Δεν ξέρεις την καρδιά μου
για σένα πως πονεί
η φτώχεια δε μ’ αφήνει
πάντα με τυραννεί
Με το παλιό σακάκι
δυο χρόνια που πονώ
γιατρός να προσπαθήσω
να γίνω δεν μπορώ
Δε θέλω να γελούνε
να κοροϊδεύουνε
μικρή μου όταν σε πάρω
να μας ζηλεύουνε
Ώπα ώπα Ρίτα !
Älä kiirehdi pikkuiseni
sinut kihlaan
äläkä pelkää taas
minun valehtelevan
Etkö tiedä sydämeni
vuoksesi kuinka kärsii
köyhyys ei minua jätä
aina mua kiusaa
Vanhassa pikkutakissa
pari vuotta kärsin
lääkäriksi yrittää
tulla en voi
En halua ihmisten nauravan
ja pilkkaavan
pikkuiseni kun sinut otan
kadehtikoot meitä
Opa opa Rita!
-
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 18.07.2009