Des anges
Άγγελοι με τύμπανα βαριά
πώς λυπάται μέσα μου η καρδιά
Φύλα με, στοιχειό της ερημιάς
τέτοιες νύχτες σφάζουν μονομιάς
Σαν ποτήρι ράγισε η ζωή
πες μου πώς να μεθύσω μ’ άλλη αναπνοή
Σαν ποτήρι ράγισε ο καιρός
πες μου πώς να κρατήσω μέσα μου το φως
Νύχτωνε κι ανάψαμε φωτιές
βγες φεγγάρι, μέτρα ξενιτιές
Des anges aux tambours lourds
dans mon coeur, quelle douleur!
Garde-moi fantome du desert
ces nuits egorgent d' un seul coup
Comme un verre la vie s' est felee
dis-moi comment m' enivrer comment respirer autrement
Comme un verre le temps est brise
dis-moi comment garder la lumiere dans mon ame.
La nuit tombait et des feux, on en a allume
la lune va compter les emigrations.
sofiagera © 11.08.2009