Des anges

Άγγελοι με τύμπανα βαριά
πώς λυπάται μέσα μου η καρδιά

Φύλα με, στοιχειό της ερημιάς
τέτοιες νύχτες σφάζουν μονομιάς

Σαν ποτήρι ράγισε η ζωή
πες μου πώς να μεθύσω μ’ άλλη αναπνοή

Σαν ποτήρι ράγισε ο καιρός
πες μου πώς να κρατήσω μέσα μου το φως

Νύχτωνε κι ανάψαμε φωτιές
βγες φεγγάρι, μέτρα ξενιτιές


Des anges aux tambours lourds
dans mon coeur, quelle douleur!

Garde-moi fantome du desert
ces nuits egorgent d' un seul coup

Comme un verre la vie s' est felee
dis-moi comment m' enivrer comment respirer autrement

Comme un verre le temps est brise
dis-moi comment garder la lumiere dans mon ame.

La nuit tombait et des feux, on en a allume
la lune va compter les emigrations.

sofiagera © 11.08.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info