Ballade for the Contest at Blois

Πλάι στη βρύση πεθαίνω διψασμένος
Καίω σαν φωτιά και τρεμοτουρτουρώ
Στον τόπο μου ενώ ζω, είμαι τέλεια ξένος
Κοντά στη στιά τα δόντια κουρταλώ.
Σα σκούλικας γυμνός στολή φορώ
Γελώντας κλαίω χωρίς ελπίδα πια
Κουράγιο παίρνω απ`την απελπισιά
Χαίρουμαι, κι όμως δεν έχω χαρές
Θεριό είμαι δίχως δύναμη καμιά
Καλόδεχτος, διωγμένος με κλοτσιές.

Στ`αβέβαιο πάντα βρίσκω τ`ορισμένως
Το ξάστερο το βλέπω σκοτεινό
Διστάζω για ό,τι πλέρια είμαι πεισμένος
Για κάθε ξαφνικό φιλοσοφώ
Κερδίζω και χαμένος θε να βγω
Όταν χαράζει, λέω: "Καλή νύχτιά !"
Ξαπλώνω, λέω: "Θα φάω καμιά βροντιά !"
Είμαι πλούσιος κι όλο έχω αδεκαριές
Μαγκούφης, καρτερώ κληρονομιά
Καλόδεχτος, διωγμένος με κλοτσιές.

Έγνοιες δεν έχω, κι είμαι ιδεασμένος
Πλούτια να βρω, μα δεν τα επιθυμώ
Απ`όσους με παινάνε προσβαλμένος
Και κοροϊδεύω ό,τι είναι σοβαρό.
Φίλο έχω όποιον με πείσει πως γλυκό
Κελάηδημα είν`της κάργιας η σκουξιά
Για όποιον με βλάφτει λέω πως μ`αγαπά
Το ίδιο μου είναι κι οι αλήθειες κι οι ψευτιές
Τα ξέρω όλα, δε νιώθω τόσο δα
Καλόδεχτος, διωγμένος με κλοτσιές.

Πρίγκιπά μου μακρόθυμε, καμιά
Γνώση δεν έχω και μυαλό σταλιά,
Μα υπακούω στους νόμους.Τι άλλο θες;
Πώς; Τους μιστούς να πάρω, είπες, ξανά
Καλόδεχτος, διωγμένος με κλοτσιές;


I die of thirst beside the fountain
I’m hot as fire, I’m shaking tooth on tooth
In my own country I’m in a distant land
Beside the blaze I’m shivering in flames
Naked as a worm, dressed like a president
I laugh in tears and hope in despair
I cheer up in sad hopelessness
I’m joyful and no pleasure’s anywhere
I’m powerful and lack all force and strength
Warmly welcomed, always turned away.

I’m sure of nothing but what is uncertain
Find nothing obscure but the obvious
Doubt nothing but the certainties
Knowledge to me is mere accident
I keep winning and remain the loser
At dawn I say “I bid you good night”
Lying down I’m afraid of falling
I’m so rich I haven’t a penny
I await an inheritance and am no one’s heir
Warmly welcomed, always turned away.

I never work and yet I labor
To acquire goods I don’t even want
Kind words irritate me most
He who speaks true deceives me worst
A friend is someone who makes me think
A white swan is a black crow
The people who harm me think they help
Lies and truth today I see they’re one
I remember everything, my mind’s a blank
Warmly welcomed, always turned away.

Merciful Prince may it please you to know
I understand much and have no wit or learning
I’m biased against all laws impartially
What’s next to do? Redeem my pawned goods again!
Warmly welcomed, always turned away.

stakowd © 11.08.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info