Le travail | ||
Μην πας μια μέρα στη δουλειά σου μη πας Δεν ζούμε, να δούμε αν αγαπιόμαστε μην πας Το σπίτι αυτό αν το πρωί θα τ’ ανεχτούμε να συγυρίζω, να γελάω, να μου μιλάς Από μακριά πως αγαπιόμαστε το ξέρω πιστός πως είσαι και στα πάντα συνεπής Να με ρωτήσεις τι χρειάζεται να φέρω κι αν βρήκα κάποιο σινεμά της προκοπής Μην πας Τα ίδια έκανε, θυμάμαι, κι ο μπαμπάς μα εμένα ετούτη η διαδοχή μ’ έχει τρομάξει Ποιος ξέρει άραγε μ’ αυτό που μ’ αγαπάς πιο άλλο όνειρο ζωής έχεις ξεγράψει Μην πας να δούμε αν αγαπιόμαστε να δούμε Μην πας μια μέρα στη δουλειά μην πας | Ne va pas un jour a ton travail, n' y va pas On ne vit pas ensemble, voir si on s' aime, n' y va pas Il faut voir si on peut supporter cette maison, le matin si on va supporter le menage, mon rire, tes paroles. De loin je sais qu' on s' aime que tu es fidele et consequent avec tout. Tu vas me demander ce dont on a besoin d' apporter et si j' ai trouve un cinema de qualite. N' y va pas. Je me rappelle que mon pere avait le meme comportement mais moi j' ai ete effraye de cette succession. Qui sait de la maniere que tu m' aimes quel autre reve de vie tu as nie. N' y va pas. Il faut voir si on s' aime, il faut le voir. Ne va pas un jour a ton travail,n' y va pas. | |
sofiagera © 14.08.2009 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info