Katia
Να σβήσει αυτό το φως που μ’ ενοχλεί Να σβήσει Εδώ καθόμουν Το βλέμμα που `μοιαζε απειλή Αυτό φοβόμουν Εδώ Θέλω μια παύση μεγάλη Σα θάνατο Να πάρει χρόνο η ματιά Και να σε γδύσει. Εδώ δικάζεται η ψυχή Εδώ δικάζεται Το σώμα που ετοιμάζεται Να μπει να σ’ αγαπήσει Αν δε δοθεί αρρώστησε Τα μαξιλάρια να φιλάς με τ`όνομά μου Απόψε πίνω έρωτά μου Σ`αυτό το ψέμα που πολύ Μας κόστισε. Να σβήσει αυτή η πληγή που μ’ ενοχλεί Να σβήσει Εδώ κοιμόμουν Το φόντο να`ναι σαν αυγή Που ονειρευόσουν Εδώ Θέλω έναν ήχο μικρό Σα βήμα σου ξυπόλητο Να πάρει χρόνο η καρδιά να πει Σκοτάδι απόλυτο.		Eteignez cette lumiere qui me fait mal Eteignez Je m' asseyais ici Le regard semblant a une menace J' en avais peur Ici Je veux une longue pause Comme la mort Pour que le regard prenne le temps Pour te deshabiller. Ici on juge l' ame Ici on juge Le corps qui se prepare A entrer, a t' aimer. S' il ne se donne pas, il tombera malade. Embrasse les oreillers qui portent mon prenom. Ce soir, je bois, mon amour, A ce mensonge qui Nous a beaucoup coute. Eteignez cette plaie qui me fait mal. Eteignez. Je dormais ici Que le fond soit comme l'aube Dont tu revais. Ici Je veux un petit son Comme un pas, pieds nus,. Que mon coeur prenne son temps et dise Obscurite absolue.
sofiagera © 14.08.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info