Les mers, les mers
Ένα σακάκι φόρεσες,
τα νιάτα σου τα χώρεσες
και πήρες και το τέλος σου
και το `βαλες καπέλο σου.
Γιατί πήγες και χάλασες
τις θάλασσες, τις θάλασσες
και τώρα τα κατάρτια μου
στα βράχια μου σαπίζουν μοναχά.
Ένα βραδάκι έφυγαν
τα χρόνια που σ’ απέφυγαν
κι απάνω μου ζωγράφισες
ταξίδια που αγάπησες.
Γιατί πήγες και χάλασες
τις θάλασσες, τις θάλασσες
και τώρα τα κατάρτια μου
στα βράχια μου σαπίζουν μοναχά.
Tu as porte une veste
tu as pu y mettre ta jeunesse
et tu as pris ta fin
et tu l' as portee comme chapeau.
Pourquoi tu as gache
les mers, les mers
et mes mats maintenant
pourrissent seuls sur mes rochers.
Une soiree, les annees qui t' evitaient
sont parties
et sur moi tu as peint
des voyages aimes.
Pourquoi tu as gache
les mers, les mers
et mes mats maintenant
pourrissent seuls sur mes rochers.
sofiagera © 29.08.2009