olokliro fegari
Πάει τέλειωσε κι αυτό
ίσως όπως λένε να μην ήταν γραφτό
άλλη μια βραδιά με βρίσκει μοναχό
λάθη που `χω κάνει απ’ την αρχή να μετρώ
Ούτε που μπορώ να σκεφτώ
πως μπορεί ποτέ να μη σε ξαναδώ
τρέχω στις λεωφόρους τα διακόσια περνάω
τρέχω όσο μπορώ τις σκέψεις να προσπερνάω
Απόψε που `χει ολόκληρο φεγγάρι
στην αγκαλιά του ποιος να σ’ έχει πάρει
Απόψε κλείνει χρόνος μακριά σου
και μου `χει λείψει τόσο η αγκαλιά σου
Απ’ το σπίτι σου περνώ
βλέπω κάποιο φως μα δεν μπορώ να μπω
πόσο μου `χει λείψει κάθε του γωνιά
μες στη τσέπη έχω ακόμα τα κλειδιά
Στέκομαι απέναντι σε κάποια γωνιά
σκέφτομαι αν όλα είναι όπως παλιά
σ’ άρεσε μαζί μου ώρες να περνάς
τις φωτογραφίες μου παντού να κρεμάς
Απόψε που `χει ολόκληρο φεγγάρι
στην αγκαλιά του ποιος να σ’ έχει πάρει
Απόψε κλείνει χρόνος μακριά σου
και μου `χει λείψει τόσο η αγκαλιά σου
It goes it finished also this
perhaps as they say he was not written
other one evenings findsme alone
errors that i have make from the beginning i measure
Nor that I can think
that i mit never see you again
I run in the avenues two hundred I pass
I run as long as I can the thoughts overtake
Tonight where it is a fool moon
in the embrace ' who in has taken you
Tonight it fool one year far from you
and i miss so much your embrace '
From the house to you I pass
I see some light but i can't enter
how much i miss each its corner
in my pocket I still have the keys
I stand toward some corner
I think if all are as before
you liked with me hours to pass
my photographs everywhere custard
Tonight where it is fool moon
in the embrace who has taken you
Tonight it fool one year far from you
and i miss so much your embrace
nikosperd © 02.10.2009