Kärleken som blev tvåsidad kniv
Αγάπη που `γινες δίκοπο μαχαίρι
άλλοτε μου `δινες μόνο τη χαρά
μα τώρα πνίγεις τη χαρά στο δάκρυ
δε βρίσκω άκρη, δε βρίσκω γιατρειά.
Φωτιές ανάβουνε μες στα δυο του μάτια,
τ’ αστέρια πέφτουνε όταν με θωρεί.
Σβήστε τα φώτα, σβήστε το φεγγάρι
σαν θα με πάρει τον πόνο μου μη δει.
Min kärlek som blev tvåsidad kniv
en gång du gav bara glädje
men nu har du dränkt glädje i tårar
jag hittar inte slutet inte förbättring
Lågor tänder i hans ögon
stjärnor slocknar när han tittar
släck ljusen släck monen
när mig tar ängslan att han inte ser
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 02.10.2009