Sinisilmä
Γαλανομάτα, μες στην αγκάλη σου
φωτιά γεμάτα είναι τα κάλλη σου.
Εκεί ψηλά στ’ αστέρια με παν τα δυο σου χέρια
και μαζί σου είναι ωραία η ζωή.
Σ’ αγάπησα, γαλανομάτα μου, τσαχπίνα και σατράπισσα.
Σ’ αγάπησα, κι αφού το ξέρεις πως εγώ
χωρίς εσένα θα χαθώ, δε δίνεις δυάρα.
Μα το Θεό, θέλω να φύγω, θέλω να φύγω, αχ, μα δεν μπορώ.
Μες στην καρδιά σου έχεις το μάλαμα,
στο πρόσωπό σου το γλυκοχάραμα.
Σε μαγικά παλάτια με πάν τα δυο σου μάτια
και μαζί σου είναι ωραία η ζωή.
Σ’ αγάπησα, γαλανομάτα μου, τσαχπίνα και σατράπισσα.
Σ’ αγάπησα, κι αφού το ξέρεις πως εγώ
χωρίς εσένα θα χαθώ, δε δίνεις δυάρα.
Μα το Θεό, θέλω να φύγω, θέλω να φύγω, αχ, μα δεν μπορώ.
Γαλανομάτα, μες στην αγκάλη σου
φωτιά γεμάτα είναι τα κάλλη σου.
Εκεί ψηλά στ’ αστέρια με παν τα δυο σου χέρια
και μαζί σου είναι ωραία η ζωή.
Sinisilmä, sylissäsi
tulta pelkkää on kauneutesi.
Tuonne korkealle tähtiin mut vievät kätesi
ja kanssasi on kaunista elämä.
Sua rakastin, sinisilmäni, sähikkä ja satraapitar.
Sua rakastin, ja kun tiedät että minä
ilman sua joudun hukkaan, et välitä pennin vertaa.
Mutta Herran tähden, haluan lähteä, haluan lähteä, ah, mutten voi.
Sydämessäsi sulla on kulta,
kasvoillasi aamun rusko.
Noiduttuihin palatseihin mut vievät silmäsi
ja kanssasi on kaunista elämä.
Sua rakastin, sinisilmäni, sähikkä ja satraapitar.
Sua rakastin, ja kun tiedät että minä
ilman sua joudun hukkaan, et välitä pennin vertaa.
Mutta Herran tähden, haluan lähteä, haluan lähteä, ah, mutten voi.
Sinisilmä, sylissäsi
tulta pelkkää on kauneutesi.
Tuonne korkealle tähtiin mut vievät kätesi
ja kanssasi on kaunista elämä.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 02.10.2009