Już od tylu dni nie usłyszałaś "kocham cię"
Έρωτες εφήμεροι
Εκδρομή διήμερη
Άμμος τα παλάτια μου
Κι η θλίψη μες στα μάτια μου
Μια χαρά και μια καημός
Μια στο τρένο μια σταθμός
Πρόσθεση κι αφαίρεση
Εσύ είσαι η εξαίρεση
Έδιωξες πια τη βροχή
Ουράνιο τόξο έχει βγει
Πάνε τώρα μέρες που δε σου `πα σ’ αγαπώ
Μα η αγάπη μου για σένα δυναμώνει
Πριν να έρθεις ήμουνα στον άνεμο φτερό
Τώρα δέντρο που πολύ βαθιά ριζώνει
Λάθος συναισθήματα,
Της καρδιάς συνθήματα
Βρήκα τον παράδεισο
Δυο βήματα απ’ την άβυσσο
Βράδια αξημέρωτα
Ψάχνοντας τον έρωτα
Τέλος τα ταξίδια μου
Για το όνειρο μου πυξίδα μου
Uczuć mych ulotnych blask
Jak wycieczki krótkiej czas
Z piasku me pałace są
A w oczach smutku krople drżą
Czasem radość czasem żal
Stacja albo pociąg w dal
Raz na minus raz na plus
Lecz ty wyjątkiem jesteś już
Deszcze przegnałaś mi ty
Tęcza na niebie moim lśni
Już od tylu dni nie usłyszałaś "kocham cię"
Lecz wciąż rośnie w siłę miłość ma do ciebie
Przed twym przyjściem byłem skrzydłem
Co na wietrze mknie
Teraz drzewem co głęboko wrasta w ziemię
Mylnych uczuć zwiewny dym
Puste hasła w sercu mym
Odnalazłem w końcu raj
Tam gdzie przepaści czyha skraj
Nocy mych nie kończył brzask
Za miłością wiodły w świat
Mym podróżom nadszedł kres
Tyś marzeń mych kompasem jest
EleutheriaPL, Elżbieta Flisak © 02.10.2009