Przemijanie
Αργά αργά θα γείρω
σαν μέρα που περνά
Στην αγκαλιά σου θα χαθώ
και θ’ ανατείλω πρώτη φορά
Οι ανάσες και τα χέρια
τα λόγια, τα κορμιά
οι αναστεναγμοί του κόσμου και τα γέλια
τώρα θα γίνονται ξανά.
Γλιστράμε και περνούμε
κι αν μένει κάτι εδώ
είναι το φως που μας χαρίστηκε να δούμε
μες τη ζωή εσύ κι εγώ.
Τα χρόνια θα μας λιώσουν
κι αν μένει κάτι εδώ
θα ‘ναι το φως που είχαν οι μέρες πριν τελειώσουν
μόνο το φως.
Już mknie mój wiek sędziwy
Jak zmierzch co dnia tnie czas
W objęciach twych zaginę wzniosę się szczęśliwy
Ten pierwszy raz
Oddechy oraz dłonie
I słowa - ciała też
Westchnienia świata oraz śmiechy niezliczone
Za chwilę znów powtórzą się
Przelotnie przemijamy
I jeśli trwać coś ma
Będzie to światło - to któremu zawdzięczamy
Wgląd w życia głębię - ty i ja
Wnet wszyscy się rozpłyną
I jeśli trwać coś ma
Będzie to światło naszych dni nim już przeminą
Jedynie blask
EleutheriaPL, Elżbieta Flisak © 02.10.2009