Biću uz tebe (Ioanidis)
Ξύπνησα μες τον ύπνο μου
κι άκουσα δυο φωνές.
Η μια μου είπε ξέχνα την
κι πάψε πια να κλαις.
Μα η άλλη ήταν η δική σου
μες απ` του ύπνου του εφιάλτη τις γραμμές.
Μου λεγε αγάπη μου κοιμήσου
Θα μαι κοντά σου όταν με θες...
Τα χρόνια είναι αμέτρητα
μα είν` η ζωή μικρή.
Συνήθισα να σ` αγαπώ
συνήθισες κι εσύ.
Μα είναι τα χρόνια ένα δοχείο
ένα φθηνό ξενοδοχείο για δυο στιγμές.
Για να χωράει κάπου ο πόνος
τις νύχτες όταν μένω μόνος.
Τις σιωπές μου να μετράω
να σε θυμάμαι όταν πονάω να μου λες
Θα μαι κοντά σου όταν με θες...
Το παραμύθι τέλειωσε
κι αρχίζει η ζωή.
Αχ να ταν η αλήθεια σου
σαν ψέμα αληθινή.
Τι να την κάνω τη ζωή μου
στο παραμύθι θα τη ρίξω να πνιγεί.
Να παραμυθιαστεί η ψυχή μου,
να σε πιστέψει πάλι από την αρχή.
Να σε πιστεύει όταν μ` αγγίζεις,
τις νύχτες όταν ψιθυρίζεις όταν λες
Θα μαι κοντά σου όταν με θες...
Probudio sam se u sred sna
i čuo dva glasa
jedan mi je rekao "zaboravi je"
i prestani više da plačeš
ali drugi je bio tvoj
sa linija sna, košmara
govorio mi je "ljubavi, spavaj
biću uz tebe kad me poželiš.."
Nebrojeno je godina
ali život je kratak
navikao sam da te volim
navikla si i ti
ali godine su kao posuda
kao jeftin hotel za par trenutaka
negde bol da može da stane
noću, kad ostanem sam
tišine moje da brojim
da te pamtim, kad me boli da mi govoriš
"biću uz tebe kad me poželiš..."
Bajka se završila
i počeo je život.
ah, kad bi tvoja istina
bila laž, istinita
šta da radim s ovim životom
u bajku ću da ga bacim, da se udavi
da mi duša postane lakoverna
da počne da ti veruje, iz početka,
da ti veruje kad me dodiruješ
noćima kad šapućeš, kad govoriš
"biću uz tebe kad me poželiš..."
neraidaBGD, Ivana © 05.10.2009