Ti, snove moje
Μεσάνυχτα και οι δρόμοι σκοτεινοί φεγγάρι απόψε δε θα βγει και η νύχτα διψασμένη τη μέρα περιμένει το δάκρυ από τα μάτια μου να βγει Μεσάνυχτα και γύρω ερημιά το βήμα μου το σέρνει η μοναξιά στο σπίτι σου απ έξω και πάλι θα μαζέψω κομμάτια τη δικιά μου την καρδιά Εσύ, τα όνειρά μου τα έχει κάψει όλα και μένα έχεις κάνει τώρα ένα με τη γη Εσύ να με πεθαίνεις και να ζω ακόμα απ’ την ψυχή μου παίρνεις στάλα στάλα τη ζωή Εσύ, τα όνειρά μου τα έχει κάψει όλα και μένα έχεις κάνει τώρα ένα με τη γη και γω ο τρελός να λέω σ’ αγαπάω ακόμη με όση μου απέμεινε φωνή Μεσάνυχτα γυρνάω σαν τρελός τα χείλη στεγνώνει ο καημός βαδίζω με τον πόνο στης μοναξιάς τον δρόμο εκεί που σε ξεχνάει και ο θεός Χαράζει μα ο ήλιος πουθενά για μένα όλα γκρίζα σκοτεινά εσύ ήσουνα το φως μου το γέλιο όλου του κόσμου μα φεύγοντας μου πήρες τη χαρά		Ponoć je i putevi su mračni mesec večeras neće izaći i noć žedna čeka dan iz mog oka da poteče suza Ponoć je i okolo sve je pusto moj korak vođen je samoćom ispred tvoje sam kuće, i opet ću sakupiti srce što je puklo na komade Ti, snove moje sve si spalila i mene si u zemlju pretvorila ti, da me ubijaš, a još da sam živ iz duše moje gutljaj po gutljaj ispijaš život Ti, snove moje sve si spalila i mene si u zemlju pretvorila a ja, lud, da govorim da te još uvek volim s ovo malo glasa što mi je ostalo Ponoć je, tumaram kao lud usne isušene od patnje idem pun bola putem samoće tamo gde i Bog zaboravi na tebe Sviće, ali sunca nema nigde za mene sve je sivo, mračno ti si bila moje svetlo, osmeh celog sveta ali odlazeći odnela si radost
neraidaBGD, Ivana © 16.10.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info