Voice mail | ||
Πήρα εκατό φορές για να μάθω αν ζεις μου απάντησε που λες τηλεφωνητής. Πήρα να σου πω φιλιά με το φως σβηστό. Ευτυχώς που είν’ η δουλειά και θα ξεχαστώ. Κι όχι δεσμοί, χωρισμοί, της ζωής πειρασμοί κι όχι τίποτα πια. την αφορμή στο κορμί στη γραμμή που κοιτάνε καχύποπτα πια. να βασανίζομαι το σώμα σου να βρω κι εσύ να παίζεις το χαμένο θησαυρό Και γύρω η νύχτα μια νύχτα σαν νύχτα να πέφτει και να `ναι πρωί. κι η απουσία στα δίχτυα με δίχτυα να ψάχνει να βρει το γιατί. να βασανίζομαι το σώμα σου να βρω κι εσύ να παίζεις το χαμένο θησαυρό και γύρω η νύχτα μια νύχτα σαν νύχτα να πέφτει και να `ναι πρωί. Σ’ ένα κόκκινο χαρτί μ’ ενα μπλε στιλό μου `χες γράψει πώς και τι και τον αριθμό. Και μιλούσαμ’ ως αργά δε σ’ αφήνω, δεν κι όπως σ’ έχανε η καρδιά πήρε το μηδέν. | I rang you 100 times to find out if you are alive the answer was from your voice mail. I rang you to send you kisses with the lights switched off thanks god i have to work and i ll be able to forget And no more relashionships, seperates, life temptetions and nothing else, anymore the reason at the body at the line which looking with suspicion. torture my self to find your body and you are playing the the hiden treasure And around the night, what a night, to fall down and become morning. and absence net by net trying to find out why. torture my self to find your body and you are playing the the hiden treasure and around the night, what a night, to fall down and become morning. In a red papper with with a blue pen you wrote me how and what and your number. And we were talking till late i dont leave you, i dont and on time my heart loosing you dial zero. | |
iro © 06.07.2005 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info