In the sun of the noon
Ένα κοχύλι μέσ’ το φως του φεγγαριού
το στόμα του παλικαριού
Μέσα στο φύσημα τ’ ανέμου
σε καρτερώ να `ρθείς καλέ μου
στον ήλιο του μεσημεριού
Ένα στεφάνι παπαρούνες στα μαλλιά
και στην καρδιά μου φτερουγίζουν δυο πουλιά
στάζουν τα χείλη σου αρμύρα
δέθηκα στην δική σου μοίρα
στο ήλιο του μεσημεριού
Γράφω στην άμμο με κλωστές του φεγγαριού
τ’ όνομα του παλικαριού
γίναν πουλιά τα δυο μου χέρια
κι απλώνονται ψηλά στ’ αστέρια
στον ήλιο του μεσημεριού
Πλέκω κορδέλες με τα φύκια του γιαλού
κι αν δε σε βρω σηκώνω άγκυρα γι’ αλλού
μήνυμα στέλνω μ’ έναν γλάρο
θά `ρθω καλή μου να σε πάρω
στον ήλιο του μεσημεριού
The boy's mouth it's just like
a seashell in the moonlight
As the wind blows...
I wait for you to come, my love
in the sun of the noon
A crown of poppies on her hair
and it's like having flapping birds in my heart
Your lips are driping sold water
I'm bound up with your destiny
in the sun of the noon
I'm writing the boy's name on the sand
using the threads of the moon
Both my hands became birds
and they're flying high up on the stars
in the sun of the noon
I weave seaweeds into ribbons
and if I won't find you here, I will sail to somewhere else, searching for you
I send a message with a seagull
that I'll come to take you, my love
in the sun of the noon
Kallistos G © 18.10.2009