De zwarte zon
Μαύρος ο ήλιος σήμερα κι η ξαστεριά μια χίμαιρα
μα βρήκα βράχο και γιαλό στον κόσμο τον αμαρτωλό
Κι έριξα τα κρίματα σε σαράντα κύματα
έριξα τα κρίματα σε σαράντα κύματα
έριξα τα κρίματα
Άμοιρο αδέρφι σου `φερα της λευτεριάς τα νούφαρα
και με την πίκρα στην ματιά μάζεψα τ’ άγια σου σκουτιά
Κι έπλυνα τα αίματα σε σαράντα ρέματα
έπλυνα τα αίματα σε σαράντα ρέματα
έπλυνα τα αίματα
Μαύρος ο ήλιος σήμερα κι είναι βουβά τα σήμαντρα
μα εγώ στου πόνου την πλαγιά προσκύνησα την Παναγιά
Κι έκλαψα τα θύματα σε σαράντα μνήματα
έκλαψα τα θύματα σε σαράντα μνήματα
έκλαψα τα θύματα
Zwart is vandaag de zon, ver weg de klare hemel
maar ‘k vond een rots en strand in de verdorven wereld
En de zonden wierp ik op veertig golven
ik wierp de zonden, op veertig golven
wierp ik de zonden
Onfortuinlijke broer, hier zijn de waterlelies van de vrijheid
met bittere tranen verzamelde ik je heilige winterkleren
En het bloed waste ik in veertig stromen
ik waste het bloed, in veertig stromen
waste ik het bloed
Zwart is vandaag de zon, stom blijven de klokken
maar op de steile pijn knielde ik voor O.L.V.
En om de slachtoffers treurde ik aan veertig graven
ik treurde om de slachtoffers, aan veertig graven
treurde ik om de slachtoffers
renehaentjens © 24.10.2009