Das Blut der Liebe

Της αγάπης αίματα με πορφύρωσαν
και χαρές ανείδωτες με σκιάσανε
οξειδώθηκα μες στη νοτιά των ανθρώπων
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο.

Στ’ ανοιχτά του πελάγου με καρτέρεσαν
Με μπομπάρδες τρικάταρτες και μου ρίξανε
αμαρτία μου να `χα κι εγώ μιαν αγάπη
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο.

Τον Ιούλιο κάποτε μισανοίξανε
τα μεγάλα μάτια της μες στα σπλάχνα μου
την παρθένα ζωή μια στιγμή να φωτίσουν
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο.



Κι από τότε γύρισαν καταπάνω μου
των αιώνων όργητες ξεφωνίζοντας
ο που σ’ είδε, στο αίμα να ζει
και στην πέτρα
μακρινή μητέρα Ρόδο μου Αμάραντο.

Της πατρίδας μου πάλι ομοιώθηκα
μες στις πέτρες άνθισα και μεγάλωσα
των φονιάδων το αίμα με φως
ξεπληρώνω
μακρινή Μητέρα Ρόδο μου Αμάραντο.

(Οι τρεις πρώτες στροφές είναι μελοποιημένες).


Das Blut der Liebe errötete mich
und ungesehene Freuden erschatteten mich
ich oxidierte in der Feuchte der Menschen
weit entfernte Mutter meine nicht verwelkende Rose

In der Weiten des Meeres wartete man auf mich
Mit dreimastigen Bomberschiffen schossen sie auf mich
Meine Sünde war es das ich auch eine Liebe hatte
weit entfernte Mutter meine nicht verwelkende Rose

Den Juli öffneten sie halb einmal
ihre grossen Augen in meinen Körper
Das Jungfernleben ein Mal zu erleuchten
weit entfernte Mutter meine nicht verwelkende Rose

theo2905 © 24.10.2009

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info