Eine Spur von Phosphor
Αν ήτανε το έδαφός σου πρόσφορο
θα σου `φτιαχνα μια πίστα από φώσφορο
με δώδεκα διαδρόμους
δώδεκα τρόμους
με βύσματα κι εντάσεις φορητές
με πείσματα κι αεροπειρατές
αν ήτανε η αγκαλιά σου όαση
θα σου `φερνα δισκάκια για ακρόαση
στο λίκνισμα της άμμου
στάλα η καρδιά μου
κι η διψασμένη μου ψυχή στρατός
και πάνω της ζωής ο αετός
Όνειρα όνειρα
φλόγες μακρινές μου
Του φευγιού μου όνειρα
κι άγνωστες φωνές μου
Κοιμήσου εσύ κι εγώ θα ονειρεύομαι
σαν ήσυχος θεός θα εκπορεύομαι
απ’τ’άσπρο σου το χιόνι
δίχως σεντόνι
στα νύχια του κακού τη νύχτα αυτή
κι ο θάνατος λυπάται να κρυφτεί
Wenn es Ihr Hoheitsgebiet angemessene
Ich weerde dir eine Spur von Phosphor machen
mit zwölf Bahnen
Mitternacht Schrecken
mit Steckern und tragbare Spannungen
hartnäckig und Entführer
wenn es die Oase der Arme
wuerde dir Festplatten bringen, gehört zu werden
Schaukeln im Sand
Tropfen meines Herzens
und die hungrigen Seele, meine Armee
und über das Leben des Adlers
Traeume - Traeume
Meine fernen Flammen
Er floh meine Träume
und unbekannte Stimmen meiner
Sie schlafen und ich werde Traum
ruhig, wie Gott gibt Anlass zu
aptaspro Ihren Schneebericht
ohne Eintrag
den Fängen des Bösen ist die Nacht
MC_ZISIS © 04.02.2010