Escondí mi rostro

Μες στις παλάμες μου κρατώ
το όνειρο που ράγισε
το όνειρο που μάτωσε
μ’ εκείνο το φιλί

Κι όπως με κοίταζες γλυκά
ψιθύρισες δειλά ένα γεια
και στη φτωχή μου την καρδιά
έπιασε βροχή

Κι έκρυψα το πρόσωπό μου
για να μη με δεις
μη σου μείνει η εικόνα αυτή
και στεναχωρεθείς
μα όταν έκλεισες την πόρτα
τα χαράματα
τότε ξέσπασα αγάπη μου σε κλάματα

Και φωνάζω τ’ όνομά σου
σπάω πράγματα δικά σου
και το άδικο με πνίγει
που τελειώσαν όλα ξαφνικά

Και με μένανε θυμώνω
που έκρυψα καλά τον πόνο
και σε άφησα να φύγεις
από τη ζωή μου έτσι απλά

Μες στις παλάμες μου κρατώ
το σύννεφο που έμεινε
το σύννεφο που έγινε
το δάκρυ απ την ψυχή

Θυμήθηκα όσα ζήσαμε
μισήσαμε ή αγαπήσαμε
και στη φτωχή μου την καρδιά
πάλι έπιασε βροχή


Quedó en la palma de mi mano
el sueño que se rompió
el sueño que se desangró
con aquel beso

Y como me mirabas dulcemente
susurraste con miedo un adiós
y en la pobreza de mi corazón
comenzó a llover

Y escondí mi rostro
para que no me veas
y no dejarte esta imagen
y entristecerte
pero cuando cerraste esa puerta
aquel amanecer
entonces estalló mi amor en llantos

Y grito tu nombre
rompo todas tus cosas
la injusticia me asfixia
que todo haya terminado de repente

Y así con mi amargura
ocultando bien mi dolor
dejé que te marcharas
de mi vida, así tan simple

Quedó en la palma de mi mano
la nube que quedó
la nube que se fue
las lágrimas del alma

Recordando lo que vivimos
lo que odiamos y lo que amamos
en la pobreza de mi corazón
otra vez comenzó a llover

hugocella, Hugo Cella © 04.02.2010

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info